Cape of Good Hope

4 maart - Mijn derde stageweek zit er alweer bijna op en sinds deze week heb ik echt het idee dat ik van start gegaan ben. Ik kan vooruit met mijn scriptie, er is een eerste vergadering geweest voor de aerobics marathon en ik kan waarschijnlijk een keer naar Franschhoek om te zien hoe daar het Yoga programma tot uiting komt. Voordat ik naar Zuid-Afrika kwam zei ik dat ik hoopte dat mijn laptop Afrika zou overleven en dat ik dan wel een nieuwe zou kopen... Het ziet er naar uit dat dat niet gaat lukken… Vandaag kwam er namelijk een melding op mijn scherm dat mijn schijf beschadigd is en dat ik het beste mijn laptop niet meer kan gebruiken totdat hij gerepareerd of vervangen is. Ik heb wel een externe schijf dus daar heb ik nu alle belangrijke dingen opgezet, en wanneer hij besluit er echt mee te kappen denk ik dat ik hier in Afrika ga kijken voor een nieuwe laptop. Ten eerste omdat mijn laptop niet meer te redden is, ook fysiek gezien (het toetsenbord zit vol met sporttape om alles bij elkaar te houden), en ten tweede omdat hij tering langzaam is en ik de helft van mijn dagen wachtend doorbreng. Dan heeft ie het toch bijna mijn hele studie volgehouden, maar tijd voor vernieuwing. Ik heb ook nog iets leuks te melden vandaag. Namelijk dat het alarm een weekendje bij haar echte ouders gaat logeren! :D Heeeerlijk een weekendje geen gekrijs en geschreeuw om niks!

5 maart - Vandaag ga ik op pad met het Engelse koppel Tim en Alex. Via de kerk waar ze naar toe gaan hebben ze een ander koppel leren kennen die ons vandaag in hun auto meenemen naar Cape Point en Cape of Good Hope. Het is wel relaxed om een eigen auto te hebben omdat je overal kan stoppen waar je wilt. We worden opgehaald bij Shoprite, dé winkel waar iedereen z’n boodschappen doet en daarna beginnen we aan de lange autorit richting Kaapstad. Het koppel is erg aardig, Maren is een dokter en Richard is ook iets belangrijks wat ik vergeten ben haha. Ze wonen sinds 2 jaar in Paarl en zijn bezig met het opknappen van hun huis. We rijden richting de kust van False Bay en ter hoogte van Muizenberg komen we op de route van de Cape Argus Cycle Tour die morgen plaats gaat vinden in en rond Kaapstad, nog 80 km te gaan staat er op het bordje langs de weg. Muizenberg heeft een mooi strand met hele schattige leuke felgekleurde hutjes waar mensen zich kunnen omkleden. Helaas regende het hier een beetje dus zijn we niet gestopt. Ter hoogte van Fish Hoek zijn we gestopt om te lunchen, en wat kun je hier nou beter bestellen dan Fish & Chips? Niks dus! Vers gevangen wordt de vis hier voor je bereidt en het smaakt super, de friet daarentegen is uitermate teleurstellend haha. Ook hier miezert het nog steeds een beetje dus stappen we snel weer de auto in naar onze volgende stop in Simon’s Town. Naarmate je meer in de buurt van Simon’s Town komt, zie je steeds vaker bordjes die waarschuwen voor overstekende pinguïns. Op Boulders Beach liggen duizenden pinguïns te chillen alleen wordt er entree gevraagd en hebben we niet heel veel tijd. Er lopen ook al een paar pinguïns rond op de parkeerplaats dus we besluiten weer snel verder te gaan. We rijden door richting het Cape of Good Hope Nature Reserve en na een korte opstopping, veroorzaakt door bavianen, zijn we op het punt gekomen waar je lopend verder moet. De zon schijnt ondertussen flink, dus nadat we ons hebben ingesmeerd gaan we op pad. Op de weg naar boven is het uitzicht best wel prima en kun je redelijk ver kijken. We lopen naar de oude en naar de nieuwe vuurtoren en gaan boven nog even een winkeltje in. Wanneer we buiten komen is al het uitzicht zowat verdwenen en als ik op dezelfde plekken nu weer een foto zou maken, zouden ze allemaal helemaal wit zijn denk ik. Nadat we beneden zijn, gaan we nog even snel naar Cape of Good Hope, waar we in de rij staan om een foto te kunnen maken met het bekende bord. Tim en Alex gaan achter het Engels talige gedeelte staan, en ik voel me toch meer thuis achter de Afrikaanse vertaling. Zo, kunnen we dat ook weer van ons lijstje strepen, snel weer in de auto om onze route te vervolgen langs de westkust. Voordat we het reservaat uitrijden zien we nog een verdwaalde struisvogel en een paar kleine schildpadjes langs de weg. We volgen de route van Cape Argus verder door de dorpjes Scarborough, Misty Cliffs (waar het inderdaad mistig is), Kommetjie en van Noordhoek via de beroemde Chapmans Peak Drive richting Hout Bay. Je betaald een klein bedrag van 40 rand als tol voor Chapmans Peak Drive, maar veel mensen draaien vlak voor het einde weer om zodat ze dit niet hoeven te betalen. Helaas zit ik aan de verkeerde kant van de auto en heeft Maren een aantal foto’s proberen te nemen. Ik had gevraagd ook nog even te stoppen op een van de vele uitkijkpunten en daar zou je normaal de overkant moeten kunnen zien met een aantal bergen. Helaas was dat vandaag niet echt het geval. Toch een aantal leuke plaatjes kunnen schieten denk ik, en we gaan weer verder via Hout Bay, Camps Bay, Seapoint en Greenpoint naar Kaapstad. Het koppel heeft voorgesteld dat we struisvogelburgers kunnen eten bij hun thuis, dus we halen nog even alle boodschappen in de stad. Op de weg terug ziet de zonsondergang er vanaf de snelweg fan-tas-tisch uit maar is ook dit een plaatje wat voorlopig alleen op mijn netvlies staat. Eenmaal terug in Paarl komen we bij een prachtig huis aan en worden we erg hartelijk ontvangen door de twee kersverse puppies die je van alle kanten bespringen en helemaal door het dolle heen zijn door de gasten die ze hebben. Voor mij betekend dat dat ik een aantal mooie krassen op mijn licht verbrande benen heb, auw. Ik help Maren in de keuken met het klaarmaken van alle onderdelen van de burger en daarna ga ik dan echt voor het eerst in mijn leven struisvogel eten. Het lijkt qua bereiding een beetje op biefstuk volgens mij en qua smaak is het iets rijker. Mijne is wel heel erg rood van binnen, maar alsnog smaakt erg hij goed. Na een geslaagde dag zet Richard Tim, Alex en mij thuis af en wisselen we nog even nummers uit voor het geval ik nog eens iets wil doen in Paarl.

6 maart - Vandaag is mijn officiële eerste echte baaldag. Terwijl de allergaafste fietsroute ter wereld vanochtend van start is gegaan, ga ik vandaag op familiebezoek in Khayelitsha. Ik kan mezelf wel voor mn kop slaan…. Het feit dat we gisteren ongeveer 80 km van de route met de auto gezien hebben, verzacht enigszins de pijn maar maakt het ook erger aangezien die route onwijs mooi was en ik dat graag op de fiets had gedaan en een mooie tijd had neer willen zetten op bijvoorbeeld Chapmans Peak Drive. Want hoe veel Nederlanders kunnen zeggen dat ze de Cape Argus gefietst hebben? Een handje vol denk ik.. Ik had de kans en liet em door een onverwachte verandering in de inschrijfprocedure aan me voorbij gaan… AAAAAAAHHH! >:( Goed… Gebeurd is gebeurd, reden genoeg om ooit nog een keer terug te komen naar het mooie Zuid-Afrika. Over mooi gesproken, Khayelitsha is alles behalve mooi. Het is een enorm grote township aan de kust van False Bay. We gaan eerst naar het huis van de zus van mn hostmama, daar krijgen we rond een uur of 10 ongevraagd een ontbijt voorgeschoteld terwijl ik eigenlijk gewoon thuis ontbeten heb. Verder heb ik me lekker verveeld op de bank terwijl er op vol tempo Xhosa door de kamer wordt geslingerd. Rond een uur of 12 gaan we naar het huis van een zoon van haar, waar we vrijwel meteen ongevraagd drinken met 5 soorten koekjes krijgen voorgeschoteld. Terwijl ik dat langzaam maar zeker naar binnen probeer te werken, komt een uur later alweer ongevraagd de lunch (lees avondmaaltijd met rijst, kip, bruine bonen en rode kool). Allemaal leuk en aardig, maar nu begrijp ik waarom jullie allemaal zo DIK zijn. Aan het eind van de middag ga ik nog even met een dochter van het gezin mee als ze zich gaat registreren voor het stemmen. Er komen binnenkort verkiezingen voor de nieuwe president aan en voor het daadwerkelijke stemmen moet iedereen die wil gaan stemmen zich eerst registreren. Als ik haar vraag wat ze gaat stemmen zegt ze dat ze het eigenlijk nog niet weet. Er zijn 3 grote partijen: 1. African National Congress (ANC) vooral bekend door Nelson Mandela die staat voor een niet-racistisch en democratisch Zuid-Afrika. 2. Democratic Alliance (DA) wordt geassocieerd met het terugbrengen van de Apartheid. 3. Economic Freedom Fighters (EFF) die zoals de naam doet vermoeden, staan voor economische vrijheid omdat politieke vrijheid zonder economische vrijheid het land niks gebracht heeft volgens hen. De meeste mensen steunen nog steeds de ANC, die de afgelopen verkiezingen altijd als grootste partij eruit kwam. Wanneer je je gaat registreren wordt je paspoort gescand en kunnen bedrijven dit bijvoorbeeld zien als je solliciteert. Op deze manier proberen ze de jeugd aan te zetten tot stemmen omdat bedrijven voorkeur geven aan mensen die stemmen. Een systeem wat redelijk lijkt te werken en geen slecht idee is voor Nederland haha. Op de weg terug komen we een bekende van het meisje tegen en het moment dat hij me ziet is hij op slag verkocht volgens mij (erg fijn, heb ik weer -_-' Hij volgt ons overal en wilt het liefst zo dicht mogelijk naast me lopen en met me op de foto, alles. Hij vraagt mij hostmama of hij met me mag trouwen en wilt er zelfs 100.000 rand voor betalen (nouja zeg, dat is maar een dikke 5000 euro…), maar helaas blijkt het familie te zijn. Is dat effe jammer… voor hem! Lekker ongemakkelijk sla ik zijn aanbod dus maar af. Na lang wachten (vraag me niet waarop) gaan we met Kanya weer naar huis en daar aangekomen maakt iedereen zich klaar voor het avondeten. Iedereen kijkt heel raar op als ik zeg dat er echt niks meer bij past en dat ik later op de avond misschien het kwartje pizza nog wel opwarm. Voor het eerst sinds ik hier ben, ben ik ook begonnen aan een serie, dus nu kom ik al helemaal de avonden goed door als ik tijd over heb! :D


Zelf ben ik denk ik net zo benieuwd als jullie wat ik volgend weekend weer ga beleven haha!

Tot de volgende keer! xxxxxxxxxxxx