Introducing SCORE
Door: Rachelle Maassen
Blijf op de hoogte en volg Rachelle
11 Februari 2016 | Zuid-Afrika, Paarl
9 februari - Het grote avontuur gaat nu dan echt beginnen. Vroeg uit bed (5 uur) en samen met Paul, Tjeerd en Mannes vertrokken richting Schiphol waar we om 7 uur al aankwamen. Een uurtje te vroeg voor het inleveren van mijn ruimbagage, maar dat kwam goed uit aangezien na het wegen bleek dat ik in totaal zo’n 3 kg te veel bij me had. Shampoo thuisgelaten en wat dingetjes in mijn handbagage gestopt die uiteindelijk nog steeds te zwaar was, maar daar werd gelukkig nergens iets van gezegd. De uitzwaaicommissie werd nog aangevuld door Anke, Joyce, Kenny, mama, oma, Erik & Davy en na het afgeven van mijn koffer heb ik nog een aantal kleine maar lieve cadeautjes mogen krijgen. Toen was het tijd om dan toch echt afscheid te gaan nemen voor 4,5 maand (voor de meeste mensen). Na iedereen nog een dikke knuffel te hebben gegeven (met wat verwachte traantjes) ging ik verder door de douane naar het vliegtuig. Wachtend op het openen van de gate had ik als alleenstaand meisje al meteen aanspraak van een oud echtpaar die mij ontzettend stoer vonden dat ik dit helemaal in mijn eentje ging doen en ze wenste mij een ongelofelijk goede tijd hier. In het vliegtuig zat ik lekker helemaal achteraan, dus zonder achterburen, waardoor ik bijna de hele vlucht lekker achterover heb gehangen. Nadat ik Everest en Aladin had gekeken had ik geen zin in nog een film, dus ben ik door de muziek gaan scrollen en kwam ik een paar geliefde albums van Paul tegen en na een klein dutje toch nog voor film 3 gegaan, namelijk The Intern. Geheel volgens planning landen we 11 uur later in het mooi verlichte Kaapstad. Het is hier een uurtje later dus de tijd van aankomst is inmiddels kwart over 11. Helaas was dat uurtje tijdverschil niet goed doorgekomen en stond Patrick (die mij kwam ophalen) al ruim een uur op het vliegveld te wachten... Snel door dus naar de eerste accommodatie in Wellington. Een super luxe kamer met een mooi badkamertje (met bad!), een heerlijk zacht bed en niet geheel onbelangrijk: airconditioning (Zo laat in de avond was het nog steeds 25 graden). Bij het openen van mijn grote koffer kwam er een frisse en vertrouwde lucht me tegemoet en zocht ik naar mijn slaapspullen. Nadat ik me letterlijk opgefrist had in een koude douche (het warme water kwam maar niet) ben ik snel gaan slapen in het grote 2 persoonsbed!
10 februari - Na een korte nacht slaap van zo’n 5 uur werd ik om half 8 wakker gemaakt door mijn wekker, ik werd namelijk rond 9 uur opgehaald voor het begin van mijn introductie. Toen ik vroeg wat ik allemaal moest meenemen deze dag kreeg ik als antwoord: ‘eh, just take everything’. Jammer genoeg was deze luxe maar voor korte duur en zit ik inmiddels in een andere accommodatie, dichter bij Mbekweni. (En ja, nu baal ik heel erg dat ik niet in bad ben geweest, want dat was waarschijnlijk de laatste mogelijkheid voor de komende 4 maanden.) Nadat ik in sneltrein tempo mijn koffers weer had ingepakt, werd ik naar het Community Sports Centre gebracht waar ik de komende maanden mijn stage zal doen. Daar heb ik de andere stagiaires ontmoet, namelijk Alex en Tim (een koppel uit Engeland), Fin (uit Duitsland), Patrick (uit Nederland), Wendy (uit Mbekweni) en nog 2 Zuid-Afrikaanse meiden die al langere tijd lessen geven voor het Community Sports Centre. Wendy en ik hebben samen de introductie en zijn met Ncesa (coördinator of volunteers) aan de slag met de kernwaarden van SCORE, de missie en de visie. Daarna zijn we met z’n drieën gaan lunchen (kipburger met half rouwe friet) bij Manyano Group, de volgende accommodatie voor onbepaalde tijd waar ik samen met Wendy een kamer deel. In de middag hebben we nog een sessie gedaan over gezondheid en veiligheid en over culturele verschillen. Daarna zijn Wendy en ik nog even naar het centrum gegaan zodat ik een telefoon kon kopen met een Zuid-Afrikaans nummer, wat zonnebrand (het is 38 graden vandaag) en ook om wat geld te pinnen. Wendy moet van Ncesa een soort van over mij waken, dat mij niks overkomt haha. ;D Bij terugkomst was het alweer etenstijd en kregen we een soort curry met aardappel, rijst en kip. Wendy en ik hebben daarna ombeurten gedoucht en zijn toen rond 9 uur al lekker gaan slapen.
11 februari - Half 7 weer uit bed voor het ontbijt (toast met ei en een soort spaghettisaus) en het vervolg van de introductie. Dit keer mogen Wendy en ik mee naar een sessie van SCORE over de basisregels die men in het leven handhaaft. We beginnen met een kennismaking waaruit blijkt dat er 2 totaal verschillende groepen zijn binnen de totale groep. De een spreekt namelijk Xhosa en de anderen spreken Afrikaans. Met de Afrikaanse jeugd kan ik zelfs redelijk goed Nederlands praten! Om niemand buiten te sluiten is de eerste regel dan ook dat er ten alle tijden Engels gepraat moet worden. Iets wat de meeste redelijk makkelijk af gaat. Na de lunch (Dit keer lasagne met salade) gaan we met zijn drieën kort naar het Mbekweni Community Sports Centre omdat Ncesa moet navragen of alles al geregeld is met mijn gastgezin. Het schijn dat ik er morgen al naar toe ga! Wel er snel maar zeker SPANNEND! Ö Nadat alles besproken was sprongen we weer snel in de auto op weg naar het museum en daarna het tweede Sport Centre in Franschhoek. Nog snel een tussenstop gemaakt om een hoofddeksel en shampoo (:P) te kopen en daarna door naar het museum in Franschhoek over de geschiedenis van Zuid-Afrika. Franschhoek is wel een stuk mooier dan Paarl en Mbekweni, meer bebouwing, meer groen, meer winkels en gewoon een schattig dropje. Op weg naar het Community Sports Centre maken we nog even een ommetje zodat ik een betere foto kon maken van Franschhoek à la Hollywood sign. Dit tweede centrum is een stuk moderner ingericht en ook een stukje groter dan in Mbekweni. Hier lopen ook een aantal stagiaires rond waaronder Joël en Reyer, twee Nederlandse jongens. Iedereen is inmiddels in hun gastgezin geplaatst en heeft het onwijs naar hun zin, wat mij wel een beetje gerust stelt voor het verhuizen naar mijn eigen gastgezin. Het schijnt dat ik een papa en mama en 2 broertjes krijg, dus ik ben erg benieuwd! Ook is me al duizend keer gezegd dat als er iets niet goed is, of het klikt niet of iets dergelijks, dat ik het moet melden en dat SCORE er dan iets mee zal doen. Ondertussen staat het avondeten alweer op me te wachten dus dit was het voor vandaag. Vanavond ga ik nog een laatste keer mezelf goed schoon schrobben en mijn koffers al weer klaar maken voor vertrek… In ieder geval mogen we morgen wat langer blijven liggen zodat ik wat slaap kan bijtanken.
Veel liefs,
Rachelle xxx
10 februari - Na een korte nacht slaap van zo’n 5 uur werd ik om half 8 wakker gemaakt door mijn wekker, ik werd namelijk rond 9 uur opgehaald voor het begin van mijn introductie. Toen ik vroeg wat ik allemaal moest meenemen deze dag kreeg ik als antwoord: ‘eh, just take everything’. Jammer genoeg was deze luxe maar voor korte duur en zit ik inmiddels in een andere accommodatie, dichter bij Mbekweni. (En ja, nu baal ik heel erg dat ik niet in bad ben geweest, want dat was waarschijnlijk de laatste mogelijkheid voor de komende 4 maanden.) Nadat ik in sneltrein tempo mijn koffers weer had ingepakt, werd ik naar het Community Sports Centre gebracht waar ik de komende maanden mijn stage zal doen. Daar heb ik de andere stagiaires ontmoet, namelijk Alex en Tim (een koppel uit Engeland), Fin (uit Duitsland), Patrick (uit Nederland), Wendy (uit Mbekweni) en nog 2 Zuid-Afrikaanse meiden die al langere tijd lessen geven voor het Community Sports Centre. Wendy en ik hebben samen de introductie en zijn met Ncesa (coördinator of volunteers) aan de slag met de kernwaarden van SCORE, de missie en de visie. Daarna zijn we met z’n drieën gaan lunchen (kipburger met half rouwe friet) bij Manyano Group, de volgende accommodatie voor onbepaalde tijd waar ik samen met Wendy een kamer deel. In de middag hebben we nog een sessie gedaan over gezondheid en veiligheid en over culturele verschillen. Daarna zijn Wendy en ik nog even naar het centrum gegaan zodat ik een telefoon kon kopen met een Zuid-Afrikaans nummer, wat zonnebrand (het is 38 graden vandaag) en ook om wat geld te pinnen. Wendy moet van Ncesa een soort van over mij waken, dat mij niks overkomt haha. ;D Bij terugkomst was het alweer etenstijd en kregen we een soort curry met aardappel, rijst en kip. Wendy en ik hebben daarna ombeurten gedoucht en zijn toen rond 9 uur al lekker gaan slapen.
11 februari - Half 7 weer uit bed voor het ontbijt (toast met ei en een soort spaghettisaus) en het vervolg van de introductie. Dit keer mogen Wendy en ik mee naar een sessie van SCORE over de basisregels die men in het leven handhaaft. We beginnen met een kennismaking waaruit blijkt dat er 2 totaal verschillende groepen zijn binnen de totale groep. De een spreekt namelijk Xhosa en de anderen spreken Afrikaans. Met de Afrikaanse jeugd kan ik zelfs redelijk goed Nederlands praten! Om niemand buiten te sluiten is de eerste regel dan ook dat er ten alle tijden Engels gepraat moet worden. Iets wat de meeste redelijk makkelijk af gaat. Na de lunch (Dit keer lasagne met salade) gaan we met zijn drieën kort naar het Mbekweni Community Sports Centre omdat Ncesa moet navragen of alles al geregeld is met mijn gastgezin. Het schijn dat ik er morgen al naar toe ga! Wel er snel maar zeker SPANNEND! Ö Nadat alles besproken was sprongen we weer snel in de auto op weg naar het museum en daarna het tweede Sport Centre in Franschhoek. Nog snel een tussenstop gemaakt om een hoofddeksel en shampoo (:P) te kopen en daarna door naar het museum in Franschhoek over de geschiedenis van Zuid-Afrika. Franschhoek is wel een stuk mooier dan Paarl en Mbekweni, meer bebouwing, meer groen, meer winkels en gewoon een schattig dropje. Op weg naar het Community Sports Centre maken we nog even een ommetje zodat ik een betere foto kon maken van Franschhoek à la Hollywood sign. Dit tweede centrum is een stuk moderner ingericht en ook een stukje groter dan in Mbekweni. Hier lopen ook een aantal stagiaires rond waaronder Joël en Reyer, twee Nederlandse jongens. Iedereen is inmiddels in hun gastgezin geplaatst en heeft het onwijs naar hun zin, wat mij wel een beetje gerust stelt voor het verhuizen naar mijn eigen gastgezin. Het schijnt dat ik een papa en mama en 2 broertjes krijg, dus ik ben erg benieuwd! Ook is me al duizend keer gezegd dat als er iets niet goed is, of het klikt niet of iets dergelijks, dat ik het moet melden en dat SCORE er dan iets mee zal doen. Ondertussen staat het avondeten alweer op me te wachten dus dit was het voor vandaag. Vanavond ga ik nog een laatste keer mezelf goed schoon schrobben en mijn koffers al weer klaar maken voor vertrek… In ieder geval mogen we morgen wat langer blijven liggen zodat ik wat slaap kan bijtanken.
Veel liefs,
Rachelle xxx
-
11 Februari 2016 - 19:44
Anita:
heeeyyyy wat geweldig om te lezen dat je het naar je zin hebt, het is vast een geweldige ervaring die je gaat mee maken, ik ben nu toch wel al jaloers, geniet er maar van je krijgt een fantastische tijd
Gr Mama xxx -
11 Februari 2016 - 19:48
Joyce:
Haaaaa schwessie!
WAUW! Heerlijk om te lezen, zo te horen zijn je eerste dagen voorbij gevlogen. Geniet voor 2, want ik ben mega jaloers (ook op de temperatuur!).
En mis je Nederland al zo erg, dat je Franschhoek zelfs een schattig 'dropje' noemt?? Hihi grapje ;)
Veel plezier, en snel weer een nieuw verhaal! Vind ik leuk om te lezen! Deze trouwe volger / stalker heb je alvast.. ;)
xxxxx -
11 Februari 2016 - 21:38
Annique :
Hoi Rachid,
Leuk om al je belevingen en ervaringen zo te leZen! Lijkt het net of we er een heel klein ietsje pietsie beetje bij zijn! Ook ik ben een trouwe volger/stalker! Dus vergeet niet af en toe een mooi verhaaltje te schrijven!
Heel veel plezier, geniet ervan! Dit is de reis van je leven!
Kusjes, knuffels en al het liefs van de wereld!
Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx (L) -
12 Februari 2016 - 02:25
Janneke:
Heee Rach,
Wat een superleuke verhaaltjes! Zo te zien komt het helemaal goed met jou daar (had ook niet anders verwacht ^^). Nogmaals heel veel succes en plezier gewenst, ik kijk uit naar je volgende verslag!
Dikke knuffel
♥♥♥♥ -
12 Februari 2016 - 20:54
Anja :
Hoi Rachelle
Fijn om te lezen dat je reis gi
Oed verlopen is en dat ze je goed hebben ontvangen.
Nu kan dan het echte leven in afrika beginnen.
Wij zijn benieuwd naar je verhalen !
Lieve groeten vanuit Schijndel
Martien en Anja -
13 Februari 2016 - 14:23
Mia:
hoi Rachelle
Leuk om je reisverslag te lezen en dat alles goed is gegaan.
Geniet van de zon en dan krijg je zelfs `n bruin kleurtje .
Maak er een mooie tijd van en heel veel plezier met stage .
Ben heel nieuwsgierig naar je verdere verslag .
dikke knuffel Omi xxx -
22 Februari 2016 - 09:13
Papa:
Hoi Rachelle.
Heb je boeiende verhalen gelezen en ben trots op je hoe je het doet tot nu toe. Je zult een geweldige tijd gaan beleven en veel (levens)ervaring opdoen. Geniet van de mooie tijd. Ook is het fijn te lezen dat er veel andere stagiaires zijn waarmee je kunt optrekken en mogelijk nog contact zult hebben na jouw belevenissen in Zuid Afrika. Maar goed dat ik je de grootste koffer gekocht heb ...
groetjes, papa
xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
