De rondreis! :)

5 mei - Vandaag is het dan zo ver, ik mag lieve Paul gaan ophalen en dan lekker samen gaan reizen door het mooie Zuid-Afrika! :D Helaas kunnen we maar een klein stukje van het land zien, maar er staan toch een hele hoop kilometers en leuke dingen op de planning. Iemand van SCORE kan mij een lift geven richting Kaapstad en toevallig heb ik een hotel geboekt dat super dicht bij het hoofdkantoor zit. Dus ik kan rond een uur of 2 al inchecken en mijn spullen droppen op het kamertje. Daarna ga ik op het hoofdkantoor nog even werken en wanneer iedereen om 5 uur naar huis gaat, krijg ik ook nog een lift aangeboden naar het vliegveld. Het is heel erg druk op de weg dus we doen er ruim een uur over. Op het vliegveld type ik nog wat hersenloze dingen voor mijn stage, eet ik wat en regel ik alvast dat we de auto snel kunnen ophalen. Terug in de aankomsthal begint het steeds drukker te worden met mensen en iets aan de vroege kant zie ik het vliegtuig landen op de relatief kleine luchthaven van Kaapstad. Een paar minuutjes later beginnen er al mensen te komen en daar is ie dan, PAULTJEEEEE :D :D :D :D :D
Na een wat saaie vlucht begint het tweede, meer spannende, gedeelte van zijn lange reis, namelijk een autorit met Rachelle achter het stuur, haha! In begin is het heel erg wennen (want die gekke Zuid-Afrikanen rijden links), maar met de hulp van twee navigaties (door elkaar heen) zijn we goed en wel weer aangekomen bij het hotel. Nadat we de auto op 13 hoog eindelijk geparkeerd hadden en weer 9 verdiepingen omlaag waren gegaan naar onze kamer, zijn we snel gaan slapen want morgen staat er een dagje Kaapstad op de planning!

6 mei - Afhankelijk van het weer zouden we vandaag de Tafelberg of Kaap de Goede Hoop gaan doen. Mijn weer app gaf aan dat het winderig werd en de Tafelberg twitterde dat hij dicht was. Dus Kaap de Goede Hoop it is. Omdat ik de route al gezien heb kruip ik achter het stuur en rijden we richting Kaap de Goede Hoop. Eerst komen we nog langs Boulders Beach waar we een kijkje nemen bij de pinguïns op het strand. Er is nog de mogelijkheid om het strand op te gaan maar het waait erg hard dus we stappen weer in de auto. De route brengt ons langs andere bekende plaatsjes en uiteindelijk bij het begin van het Cape of Good Hope Nature Reserve. We kunnen nog een stukje met de auto rijden maar moeten uiteindelijk toch de auto inruilen voor de benenwagen. Met een flinke wind tegen gaan we omhoog richting Cape Point, naar de vuurtoren en het uitzicht punt. We blijven niet heel lang rondhangen en worden tijdens onze weg terug fijn naar beneden geduwd door de wind. Bij Kaap de Goede Hoop waait het nóg harder en krijg we een horizontale douche van het water dat vanuit de zee het land opwaait. We proberen nog een stukje van de ‘scenic walk’ te doen maar deze is halverwege afgesloten vanwege, je raad het al, de wind! Nadat alle chinezen klaar zijn doen we nog een poging om op de foto te gaan achter het bekende bord, maar laten we ons weer snel richting auto blazen want charmant op de foto staan gaan hier sowieso niet lukken haha. In het Nature Reserve is het niet erg druk op de weg dus Paul waagt zich eraan om auto te rijden wat prima gaat. We gaan via de kust aan de andere kant weer terug en komen langs de mooie Chapman’s Peak Drive waar we nog even ergens uitstappen en ik dit keer wel de overkant kan zien! Via alle stranden aan de westkant van Kaapstad gaan we weer terug en zoeken we een restaurantje op. Ik denk dat dit meteen het toppunt van dichtbij uiteten is, want Paul had zelfs nog wifi bereik van het hotel haha! Na de heeeeerlijke versgemaakte pasta (voor Paul zelfs bereidt in een groot kaasblok) rollen we onszelf die paar meter weer terug naar het hotel en pakken we onze spullen weer in aangezien we morgen aan de Gardenroute gaan beginnen.

7 mei - Na een lekker ontbijtje checken we uit en gaan we nog even langs Hertz om wat dingen af te stemmen voor de auto en daarna snel op weg. We gaan niet via de N2, zoals eigenlijk de bedoeling is maar rijden het eerste stuk langs Gordon’s Bay, Kleinmond, Hermanes, Bredasdorp, Swellendam, Riversdale en Mossel Bay en slapen daarna in Wilderness. Vooral het eerste gedeelte gaat erg mooi langs de kust en ook de dorpjes waar we soms per ongeluk inrijden zien er grappig uit. Nog te vroeg om te eten komen we aan in Wilderness dus maken we nog een wandelingetje over het strand (haha). Als een echt kustplaatsje serveren de meeste restaurants vis en gaan we dan ook bij een (verstopt) restaurant een visje eten.

8 mei - Vandaag gaan we naar Birds of Eden :D De grootste volière van de wereld die weersomstandigheden zou moeten nabootsen...... Nou, na een dik uurtje stonden we alweer buiten.... (; Het was een mooi park met houten bruggetjes en de vogels die allemaal heel dichtbij kwamen, maar op de een of andere manier zijn we er doorheen geracet? Paul is nog een staarwedstrijd aangegaan met een van de Loerie Birds, maar moest toch opgeven aangezien we nog meer te doen hadden vandaag. Na Birds of Eden gingen we naar de buurman, namelijk Monkeyworld en werden we bij een groep aangesloten die al een tijdje op weg was. Na de leuke rondleiding die we gehad hadden was ook deze vrij snel al weer ten einde, en aangezien je niet zonder begeleiding door het park mocht lopen, stonden we ook hier alweer vrij snel buiten. The Crags kent niet echt toerisme en heeft dus ook nauwelijks restaurants in de buurt. Bij onze geweldige boomhut zat ook geen ontbijt, dus hebben we wat boodschappen gedaan voor onze eigen braai en voor een lekker ontbijtje voor de dag erna.

9 mei - Vandaag rijden we langs alle bekende plaatsjes, waaaannnnt we gaan op Safariiii. Rond het middaguur komen we aan bij de Zuid ingang van het Addo Elephant National Park, zetten we wat safarimuziek aan en kan het dieren spotten beginnen. Als eerste spotten we een Pumba en al snel komen we de eerste groep olifanten bij een drinkplaats tegen. Andere dieren die we gezien hebben zijn buffels, zebra’s, bokken en hertjes (haha), hartenbeesten, struisvogels, schildpadden, nog meer pumba’s, nog meer olifanten en heel veel vogeltjes. Precies op tijd voor onze Sundowner Game Drive komen we aan bij het Main Camp en gaan we op onze bijna privé tour. Samen met een paar andere koppeltjes en onze veel te vrolijke gids gaan we het park weer in en al snel komen we weer een paar dieren tegen waar de gids ons dan iets over verteld. De bokken en hertjes blijken Koedoe’s te zijn en zullen we nog veel gaan zien in heel het park. Langs een van de grotere drinkplaatsen zien we een olifant die doodgeschoten is omdat hij te ziek was. Mijn ogen lieten me hier weer even in de steek maar Paul (en de rest van de groep) had hier een jakhals gespot. Als de zon ondergaat wordt het snel donker en spotten we nog een uiltje en dan zit het er alweer op en worden we weer afgezet in het Main Camp. Daar kijken we eerst naar hoe ons hutje eruit ziet en gaan we daarna in het restaurant eten waar ik een heerlijk stoofpotje met Koedoe heb gegeten! Zeker een aanrader!

10 mei - Na ons gescheiden nachtje in het Addo Park gaan we vroeg ontbijten in het restaurant en gaan we het park weer in. Dit keer nemen we wat meer lusjes in de hoop nog meer/andere dieren te kunnen spotten. Bij de dode olifant treffen we dit keer een hyena aan en bij een van de vele drinkplaatsen stoppen we om naar een olifant te kijken die opeens wordt vergezeld door een hele kudde (die uit het niks leek op te duiken). Hier hebben we een tijdje gestaan en toen de kudde klaar was met drinken kwamen ze tussen al auto’s door alsof ze niet eens zagen dat we daar met zijn alle stonden. Ook hebben we hier nog een leguaan gespot en bij een van de andere lusjes nog een aapje. Daarnaast hebben we gek genoeg maar 1 mestkevertje gezien (die niet eens aan het werk was) terwijl er echt genoeg stront was in het park. Eenmaal weer bij de Zuid ingang aangekomen hebben we ons lijstje dieren afgesloten en zijn we terug gereden naar Stormsrivier waar we die nacht zouden slapen. Toen ik de accommodatie boekte had ik een welvarend dorpje in gedachten maar niets is minder waar. Op Tripadvisor stonden wel een paar restaurants maar als ze al niet dicht waren, waren ze wel uitgestorven, dus we zijn deze avond gegaan voor romantisch diner voor twee à la take-away-pizza-by-candle-light haha.

11 mei - In de ochtend zijn we naar het Tsitsikamma National Park gereden en zijn we gaan vragen of het nog mogelijk was om te kajakken. Uiteraard was er plek genoeg aangezien het nu winter is en niemand zin heeft om het water op te gaan. Omdat we iets te vroeg waren, hebben we nog een wandelingetje gemaakt door de mooie omgeving en zijn we daarna teruggegaan naar de kust. Twee gidsen stelden zich aan ons voor en daarmee was de groep compleet, een privé tour dus haha. De zee was te wild dus doen we het stuk tot aan de Suspension Bridge te voet. Daarna gaan we onze bootjes in en kon de relatie proef beginnen (nee fopje, ging top!). Eerst peddelen we richting zee en krijgen we nog wat hoge golven voor onze kiezen en daarna draaien we om en wordt het al snel kalmer op het water. Tijdens het peddelen geeft de gids uitleg over de omgeving en wisselen we een tijdje later onze bootjes in voor luchtbedjes. In het begin voelt het alsof m'n handen bevriezen maar ook deze wennen relatief snel aan de kou. Al snel zijn we bij het einde en draaien we weer om richting de bootjes. Een kort tochtje, maar zeker een mooi tochtje die de moeite waard is. Eenmaal weer terug kunnen we kort douchen en gaan we richting Knysna waar we deze avond zullen slapen.
Op de heenweg zijn we hem onbewust voorbij gesjeest maar dit keer gaat em dat niet lukken, de Bloukrans Bridge! We nemen de afrit waar Face Adrenaline staat aangegeven en nadat ik een sprong met gegil heb bekeken besluit ik dat het beter is om mezelf niet te lang te laten twijfelen. Ik ga bij de balie vragen of er vandaag nog ruimte is en toevallig is dat er (OVER 10 MINUTEN AL !!! AAAAH). De brug er naartoe vind ik persoonlijk erger dan de sprong zelf, maar het is een ervaring die ik iedereen aanraad! Het was echt mega gaaf en het uitzicht op zijn kop is onbeschrijfelijk mooi (niet op zijn kop ook haha). Een half uurtje later dan dat we aankwamen stond ik alweer aan de zijkant, een ervaring rijker en een hoop geld armer haha, maargoed, voor wat hoort wat toch?
Omdat mijn boekje zegt dat het mooi zou moeten zijn, nemen we nog een detour door Nature’s Valley, maar ik denk dat de schrijvers van het boekje hier in de lente waren. Ik zie waarom het een mooie route zou kunnen zijn maar op dit moment is het gewoon een omweg met veel bomen langs de weg die tijd kost. Eenmaal in Knysna aangekomen worden we (zoals overal) vriendelijk verwelkomt en krijgen we voor het eerst een relatief enorme kamer. We zitten op het Leisure Isle, ookwel het bejaarden oord, en dus gaan we het eilandje weer af om iets te eten. Bij een Portugees restaurant op het Knysna Waterfront heeft Paul van Koedoe, Struisvogel en Zwijn zitten smullen en heb ik een superlekkere curry gekregen en daarbij kregen we voor het eerst een normale portie groente, waar we misschien wel het meest blij mee waren. Groente lijkt hier minder belangrijk en wordt makkelijk vervangen door een paar extra gram vlees.

12 mei - Vandaag staat er weer een actieve bezigheid op het programma, we gaan namelijk Mountainbiken in de bossen van Knysna! Supergaaf! Wat ik heerlijk vind aan het winterseizoen is dat alle toeristische bezigheden erg rustig zijn, dus het maakt niet uit hoe laat je je wilt inschrijven, er is altijd nog wel plek. Die ochtend voor het ontbijt (met croissantjes! :D) nog even Tony Cook Adventures gebeld en we werden om half 10 opgehaald bij ons hotel. Mijn conditie is de afgelopen 3 maanden spoorloos verdwenen geloof ik (ondanks mijn fanatieke deelname aan de Aerobics lessen), maar als het eenmaal bergop gaat ben ik in no time aan het hijgen als een paard. Paul daarentegen is, zoals hij zelf zegt, ‘in vorm(rond)’ haha. Samen met nog 2 andere Deense mannen en samen met de gids gingen we een fijn tochtje maken door de bossen. Jammer voor mij waren die mannen ook best wel snel dus heb ik mij als achterhoede vooral met de gids vermaakt, wat overigens erg prettig was. Tijdens de platte stukjes heb ik ook soms even rustig aan gedaan (30 of 40 seconden wachten maakt dan ook geen verschil meer toch?) om om me heen te kijken, want wat was dit een mooie jungle-achtige omgeving! Bovenaan de berg stonden de mannen dan altijd lief op mij te wachten en berg af was het geen probleem om ze bij te houden, maar als dan de eerste twee meters omhoog gingen, was ik ze al weer kwijt haha! De single tracks omhoog waren erg pittig maar in het spoor van de gids en op mijn eigen tempo ging het erg goed en heb ik maar een keer af hoeven stappen. Paul had daarbij ook allebei onze telefoons in zijn tas dus zelfs Strava zegt dat ik goed bezig ben! ;D Op de pauzeplaatsen hadden we erg mooi uitzicht op de kust van Knysna en konden we even op adem komen en snoepjes eten. Na een paar uur zat het er dan toch echt weer op en werden we weer bij ons hotel afgezet. Helaas hadden we hier al uit moeten checken maar konden we ons toch nog op een wc’tje opfrissen voordat we weer de auto in zouden stappen, want vanavond slapen we in Oudtshoorn! Voor de tweede keer heb ik Paul zo ver gekregen een omweg te nemen (dit keer de Montagupass) omdat het boekje dit een mooie weg vind ‘die je niet mag missen!’ en okee, het uitzicht was weer heel mooi maar de weg?! De weg was echt heel heel slecht met megabulten en kuilen en ik ben trots dat ons autootje het heeft overleeft (en blij dat we de auto in het donker inleverde). Onderweg zijn we langs wat verdwaalde huisjes tegengekomen en toen we de verharde weg weer tegenkwamen, zijn we daar maar blijven rijden. De zonsondergang in deze totaal andere boomloze omgeving was heel mooi om te zien en een klein stukje na Oudtshoorn komen we in het donker aan bij ons volgende adresje. Het enige restaurant in de buurt is die van de accommodatie zelf en jawel, er stond eeeeeeeeeeeindelijk boboti op de kaart en hij was superlekker!!

13 mei <3 - Het is vrijdag de 13e (oeeeh), maar voor ons een ‘speciale dag’ omdat we het vandaag officieel al 3 jaar met elkaar uithouden :D Jeej! Net zoals de rest van de dagen staat er weer een hoop op de planning en beginnen we met een rondleiding door Cango Caves. We hebben weer een lekker klein en gezellig groepje. Samen met drie Canadezen en onze Gay gids gaan we de grot in, die in tegenstelling tot andere grotten waar we geweest zijn, warmer wordt wanneer je er dieper in gaat in plaats van kouder. Helaas hadden we ons niet zo goed ingelezen en kwamen wij met lange broek en trui aankakken haha. De trui ging al snel uit en voor de rest was het vooral zweterig. Deze grot vond ik persoonlijk de gaafste die ik tot zover in mijn leven gezien heb. Je had een heleboel kleine gangetjes, soms heel smal (Tunnel of Love waar we geknuffeld werden door de muren), soms heel laag (Postbox waar we als een briefje door een gleuf gepost werden) en soms allebei (The Chimney waar we heel charmant omhoog zijn geklommen). De gids was echt geweldig en deed het superleuk. Na anderhalf uur klauteren, zagen we het daglicht weer en zijn we nog kort bij de struisvogelfarm gestopt. De rondleiding duurde gelukkig maar 45 minuten, want voor het eerste deze vakantie bestond onze groep uit ons en een groep Indiërs, wat echt vreselijk is! Tijdens de rondleiding kon je de struisvogels voeren, ze berijden, ze je een nekmassage laten geven en op de eieren gaan staan waarvan wij 2 van de 4 dingen gedaan hebben. Na de rondleiding nog een kijkje genomen in de winkel waar een klein portemonneetje van struisvogelleer al snel 100 euro kost, absurd duur en niet eens mooi dus dikke doei! Via Route 62 racen we aan een stuk door naar Paarl waar we een tussenstop maken bij mijn huisje in Mbekweni en ik het sportcentrum en de route laat zien die ik iedere dag loop. Paul vindt het maar niks haha, waar ik het zeker mee eens was aan het begin van mijn stage. Intussen kennen de meeste mensen langs de vaste route me wel en begroeten ze me allemaal even vriendelijk. Paul laat ik heel even bij mijn hostpapa en zusje achter zodat ik mama en Manon kan ophalen bij het winkelcentrum. Ik heb ze mijn huisje laten zien en wat ze ervan vonden kunnen jullie ze zelf vragen haha ;). Ondertussen wordt het al later en later, maar ik weet dat mijn hostmama, net als de vorige keer, héél graag de gasten wilt ontmoeten. Dus we wachten en wachten en daar komt ze dan, helemaal gelukkig dat we er nog zijn. Op de een of andere manier had ze een dik iemand verwacht als mijn vriendje (vraag me niet waarom) en vindt ze dat Manon en ik veel op elkaar lijken (wat ik dan wel weer enigszins kan snappen). Hoe graag mijn mama ook nog uren zou willen kletsen, hebben we daar geen tijd voor en nemen we weer afscheid van elkaar. Paul en ik ook van mama en Manon die ik over een weekje weer zal zien als zij terug zijn van de Garden Route. Snel door naar Kaapstad waar we onze laatste accommodatie in Sea Point hebben geboekt. Eenmaal aangekomen worden we weer vriendelijk ontvangen door de volgende gay van vandaag en krijgen we toch nog een klein cadeautje op onze Anniversary, namelijk een upgrade van onze kamer! Nog een reden waarom ik van het laagseizoen houdt, we hadden blijkbaar de kleinste kamer in het huis geboekt, maar mochten nu naar de mooie grote Garden Suite. Zeer fijn :). Ondertussen was het al 8 uur en moesten we nog steeds iets eten. Op 100 meter lopen zat er een goede Italiaan en hier werden we begroet door de laatste gay van vandaag (denk eigenlijk niet dat hij gay was, maar hij was gewoon handtastelijk haha) en kregen we een tafel voor 2 in het drukke maar gezellige restaurantje. Daarna terug naar onze sjieke kamer en lekker gaan slapen in een bed waar Paul zijn voeten een keer niet over de rand hingen :).

14 mei - Na een super lekker ontbijtje met pannenkoeken zijn we op de rode hop-on-hop-off bus gestapt, die erg dicht bij het hotel een van zijn stopplaatsen heeft. Vandaag dus lekker een dagje zonder auto waarbij we allebei om ons heen kunnen kijken. De bus neemt ons via Greenpoint, V&A Waterfront, Longstreet en Devil’s Peak naar de Kirstenbosch Gardens waar we uitstappen. We lopen kort even door de tuin en beginnen dan aan waar we voor gekomen zijn, namelijk Skeleton Gorge. Dit is een hikeroute die vanuit de Kirstenbosch Gardens de Tafelberg opgaat. Waar hij zijn naam aan te danken heeft weet ik niet precies en dat wil ik misschien liever zo houden. Het pad gaat vrij steil omhoog en heeft op sommige plekken ladders. De route is niet echt goed aangegeven en halverwege een rivier zien we niet goed welke kant we nu op moeten. Nouja omhoog dan maar! Wat een flink stuk klauteren tegen de rivier in betekend. Op een gegeven moment komen we weer mensen tegen dus we zijn gelukkig niet verdwaald. Redelijk snel zijn we al ‘boven’ en kunnen we kiezen via welke weg we naar de Kabelbaan willen lopen. We kiezen de snelste route (die 3 uur zou moeten duren), maar binnen een uur zijn we al ruim over de helft en staan we op het hoogste punt van de Tafelberg (1078m. Mijlpaal, M-I-J-L-P-A-A-L ;D). Hoe plat de Tafelberg er vanuit sommige opzichten ook uit ziet, zo is hij boven totaal niet! Eenmaal bij de Kabelbaan aangekomen is het een stukje drukker met luie toeristen die naar boven komen met de kabelbaan, een paar foto’s nemen en weer naar beneden gaan. Met het kabelbaantje ben je supersnel weer beneden en daar staat dan weer een fijne rode hop-on-hop-off bus die ons langs de vaste route via Hout Bay, Camps Bay en Clifton uiteindelijk weer afzet in Sea Point. Voor de rest van de dag staat er weinig meer op de planning en gaan we ons opfrissen en even bijkomen op onze kamer. ’s Avonds moeten we helaas wel weer een beetje onze spullen pakken, want morgen is de laatste dag al ):

15 mei - Vroeg op de been gaan we met een Uber richting het V&A Waterfront waar we om 9uur de boot hebben richting Robbeneiland. Voor mij de tweede keer, maar met mijn goede geheugen was zowat alle informatie gewoon weer nieuw hihi. Wat ik wel weet is dat we dezelfde gids in de bus hebben, dat we vandaag een keertje extra mochten uitstappen en dat ik de gids in de Maximum Security Prison dit keer niet ben kwijtgeraakt. Hij vertelde in helder Engels over het leven op het eiland en ook erg open over waarom en hoe lang hij er gevangen had gezeten. Tegenwoordig woont hij met zijn gezin op het eiland en is zijn buurman een van de (goede) bewakers van vroeger. Om één uur zijn we weer terug in de haven en lopen we wat rond op zoek naar een lekker hapje. Daarna gaan we nog naar het Two Oceans Aquarium waar we naar een hoop visjes en pinguïns enzo hebben gekeken en toen we buiten stonden hadden we nog steeds wel wat tijd over. Toen hebben we een taxi naar ons autootje gepakt en zijn we nog naar Lion’s Head gereden. Vanaf het begin van de route meteen een een uitdaging voor je kuiten en binnen een uurtje staan we bovenop Lion’s Head (waar Paul nog steeds geen leeuw in herkent :p). Vanaf hier heb je een mooi panorama uitzicht over de stad, de zee en de Tafelberg. Een erg interessante combinatie moet ik zeggen. Vlak voor de zonsondergang beginnen we weer aan de weg naar beneden en hoe lager dat we komen zien we de Tafelberg steeds roder kleuren. Op weg naar het vliegveld zien we in de spiegels van de auto de zon verdwijnen achter de bergen. We leveren de auto maar alvast in en gaan daarna een plekje zoeken waar we iets kunnen eten. Dan is het toch echt tijd om weer afscheid te nemen en krijg ik nog een laatste knuffel voor de komende maand. Gelukkig staan er voor mij nog een hoop leuke dingen op de planning en als ik kijk naar hoe snel de eerste drie maanden gegaan zijn, zal die laatste maand vast geen probleem meer worden.


Adiossss xxxx