Tour à la Rachelle

Mulweeeeni !

7 april - Heb al een tijdje niks meer geschreven maar dat komt eigenlijk doordat ik er weinig energie voor heb gehad om iets te typen. Van 29 maart tot 1 april ben ik meegeweest naar het Back 2 Basics kamp met de Young Leaders van Mbekweni en Franschhoek. Van deze groep heb ik mijn laatste gegevens van de 0-meting gekregen dus daarna begon het invoeren van de vragenlijsten in Excel. Mijn nieuwe computer was ontzettend lang bezig met het installeren van het Office pakket dus die heb ik helaas achter moeten laten op het sport centrum en iemand anders heeft de installatie afgerond. Gelukkig was ik vergeten mijn harde schijf uit mijn tas te halen en heb ik op een laptop van een begeleider kunnen werken. Ik ben een hele dag bezig geweest met alleen maar gegevens invoeren in Excel en daarnaast hadden ze mij gevraagd of ik een verslag van het kamp kon typen (aangezien ik toch altijd op de laptop bezig was...). Fijnnn, nog meer type werk... Je snapt hopelijk dat het typen me de komende paar dagen uit de neus kwam. Het kamp zelf was wel een stuk leuker dan de vorige, het was echt écht Back 2 Basics. Denk aan tenten, overal waar je kijkt bos, kampvuurtjes en 2 stopcontacten op het hele terrein (OMG! Haha, sommige meiden vielen bijna flauw toen dit ontdekt werd, haha). De sessies van SCORE werden ook afgewisseld met activiteiten van Back 2 Basics, zoals een survival parcours, teambuilding en andere leuke spelletjes, wat het wel een stuk leuker maakte. Die zaterdag heb ik overdag even wat tijd gepakt om bij te komen (lees serie kijken in bed) en ben ik in de avond meegegaan naar het 24-hour soccer event van Franschhoek. Ze waren al sinds 8 uur ’s ochtends bezig met voetbal en toen wij aankwamen begon de prijsuitreiking van de jeugd en werd er daarna gestart met het toernooi van de volwassenen. Ik als voetbal-fan heb de hele nacht geholpen in de keuken met het verkopen van chips en drinken. Het was best gezellig aangezien er ook andere mensen waren die mee waren op kamp. Ik merk dat ik makkelijker contact maak met de mensen uit Franschhoek, ik weet niet waarom, misschien door de taal (daar spreken ze vooral Afrikaans en hier vooral Xhosa). Toen ik om 10 uur 's ochtends thuis kwam en dacht even een dutje te doen, werd ik om 6 uur weer wakker haha. Tijd voor het avondeten en daarna weer naar bed. Mijn super-kwaliteit-primark-tas heeft het ondertussen echt begeven en daarom had ik om een nieuwe tas gevraagd bij SCORE. In plaats van een tas kreeg ik gisteren wel nieuwe schoenen! Ik vind ze top en veel mooier dan die wat de andere hebben gekregen en vind het helemaal niet erg dat ik er een maandje langer op heb moeten wachten. Iedereen die ze ziet zegt, hé waar heb je die schoenen vandaan? Waarom heb ik er geen? Maargoed, geen tas dus waar ik eigenlijk om gevraagd had, dus heb ik deze voor zolang vakkundig met naald en draad gemaakt. Vanavond kan ik de schoenen meteen uitproberen want dan gaan we met een paar fanatiekelingen naar Franschhoek omdat daar de nieuwe aerobics club wordt gelanceerd.

9 april - Zaterdagochtend vroeg vertrokken samen met Patrick vanuit Mbekweni. In Paarl meeten we Joël en met z'n drieën gaan we richting Kaapstad. Want! Vandaag staat Robbeneiland op de planning! Rond een uur of 12 zijn we al in Kaapstad dus kunnen we nog een uurtje rondlopen. Mijn jacht op de Table Mountain frames is niet te stoppen en aangezien mijn vorige foto bij het V&A Waterfront nogal bewolkt was heb ik vandaag een nieuwe gemaakt. Bij het opstappen van de boot wordt iedereen gescreend op het niet bij zich dragen van wapens en daarna hebben we een boottochtje van 45 minuten naar Robbeneiland. Op het eiland aangekomen worden we naar een bus geleid en begint de tour. We rijden langs de gevangenis waar Nelson Mandela gevangen heeft gezeten, de plek waar de gevangen altijd moesten werken en door het dorpje waar de bewakers woonden. Onderweg stoppen we een paar keer zodat de gids wat informatie door de bus kan roepen. Bij het uitzichtpunt over Kaapstad mag iedereen wel eventjes de bus uit om wat kiekjes te maken. Het ziet er super uit met de golven en het volgende Table Mountain frame kan weer van m'n checklist af! Daarna worden we afgezet bij de gevangenis en gaat de tour te voet verder met een ex-gevangene als gids. Hij verteld in robotachtig Engels over hoe de tijd hier was, wat erg interessant was. Op de een of andere manier klinkt het allemaal niet zo heel erg (misschien omdat Auswitz nog in het geheugen zit :x) maar alsnog werden de gevangenen alles behalve goed behandeld. Onze gids heeft het voor elkaar gekregen de helft van zijn groep kwijt te raken haha, en blijkbaar had hij niet de behoefte om ons weer erbij te halen. Na een tijdje rond dwarrelen en zoeken kwam de volgende groep aan en zijn we daar maar aangesloten. Hij liet ons de cel van Nelson Mandela zien en iedereen zei hetzelfde: hij heeft wel meer dan de rest (een kussen). Daarna moest je weer terug lopen naar de haven waar soms pinguïns blijken te zitten, maar dit keer hebben we er geen gezien. Rond een uur of 5 zetten we weer voet op het vasteland en gaan we naar onze slaapplek en daarna wat eten. De jongens moeten morgen extreem vroeg op, want zij gaan shark diven, dus we gaan niet meer op stap. We liggen in een backpackers dorm, met zijn tienen op 1 kamer. Wat blijkt? Ik ben niet geschikt voor slapen met zoveel mensen op een kamer. Wanneer de een ophoudt met snurken, gaat de ander weer verder en daarnaast was er ook een clubje muggen die me het leven zuur maakte. Aantal muggenbulten: +10. Om 4.40 moesten Joël en Patrick klaar staan om opgehaald te worden en toen heb ik nog even een waaier aangezet die ik ontdekt had. Ik geloof dat ik toen nog een kleine 3 uur geslapen heb, want mijn eigen wekker stond ook redelijk vroeg.

10 April - Uitslapen zit er voor mij niet in als ik in Kaapstad ben, ik wil zo goed mogelijk mijn tijd benutten. Slapen doe ik in het saaie Mbekweni wel weer! De avond ervoor had ik op internet gekeken wat er allemaal in de buurt te doen was en ik had een leuke route voor mezelf uitgestippeld. Alles was goed te lopen en met een muziekje in mijn oren heb ik heerlijk rondgedwarreld door Kaapstad. Ik ben begonnen bij The Company Garden met heel veel mooie bloemetjes en hongerige eekhoorntjes (SQUIRREL!!). Ze waren erg blij met het klokhuis van mijn appeltjes. Daarna wilde ik richting District SIX lopen (het museum was helaas dicht (zondag)), want ik had gezien dat Charly’s Bakery daar zat. Ik had gedacht daar een lekker ontbijtje te kunnen scoren, maar helaas was ook die dicht. Toch ben ik niet voor niks hierheen gelopen want, over toeval gesproken: an other Table Mountain Frame! Hoppakee! Kan weer bij de verzameling. District SIX is ook de artistieke wijk van Kaapstad, wat te zien was aan de vele muurschilderingen en creatieve ‘bloembakken’. Ik heb mijn weg vervolgd richting het Castle of Good Hope, maar volgens mij liep ik de verkeerde kant op, want de kant die ik opging had geen ingang. Zo heel enthousiast word ik nou ook weer niet van kastelen dus ik ben maar gewoon verder gelopen richting Green Market Square. Mijn buik begon nu toch wel echt te klagen en bij een cafeetje waar groot BREAKFAST buiten op het bord stond, ben ik aan een tafeltje gaan zitten. Lekker relaxed heb ik van mijn ultra-gezonde ontbijtje genoten en daarna weer aan de wandel gegaan. Green Market Square is een schattig pleintje met allemaal kraampjes die prulletjes verkopen. Op zich wel leuk om te kijken, maar ik hoef het allemaal niet. Lang kijken zit er niet echt in, want binnen 5 seconden staat er een brownie naast je die het je allemaal voor een ‘special price’ wilt verkopen. Dus weer door naar de volgende stop: Bo-Kaap. Dit is een wijk met felgekleurde huisjes. Omdat ik tour à la Rachelle had, heb ik geen idee waarom dit zo is gekomen en heb ik er maar van gemaakt dat de wijk ooit Praxis-bonnen van de Postcode Loterij had gewonnen en toen allemaal samen hebben besloten de wijk in te kleuren. Als je de ene straat gezien hebt, heb je de andere in principe ook wel gezien en dus ben ik niet lang blijven hangen en weer terug gelopen naar de slaapplek. Daar kwamen Anouk en Marlieke mij ophalen om de rest van de middag naar het strand te gaan. We zijn naar Clifton Beach gegaan en voor het eerst sinds ik hier ben, heb ik mogen ervaren hoe koud het zeewater hier is. HEEL KOUD DUS! Na de fotoshoot met Marlieke (haha) ben ik nog naar een rots gezwommen en er bovenop gaan zitten. Erg jammer dat de camera niet waterdicht is, want ik had heel mooi uitzicht over het strand, Lions Head en de achterkant van de Tafelberg. Maargoed dat is dan ook een voordeel van het hier zijn in plaats van dit verhaaltje lezen zoals jullie. ;)
Lichtelijk de tijd vergeten kwam ik om kwart voor 3 weer van m’n rots af en had ik een appje van de jongens dat ze om 10 over 3 de trein naar huis wilde pakken... STREEEESSSS! Dat haal ik nooit!! Haha! Roekietsjoekie omgekleed en in een taxi gesprongen richting het station. Helaas was Joël zijn creditcard gejat dus wilde hij niet meer met de trein terug, dus hebben we een Uber naar huis gepakt. Een stukje duurder, maar wel veiliger en sneller en geloof mij, die 2 dingen zijn heel wat waard hier. Thuis aangekomen was er niemand en had ik megaveel honger. Dus toen heb ik voor mezelf iets in elkaar geflanst, daarna al het zout van me af gedoucht en toen lekker gaan slapen. Weer een top weekendje achter de rug kan ik wel zeggen! :)

Tot de volgende keer maar weer!
xxxxxxxxx